Het team van EFC’58 zou zo overgeheveld kunnen worden naar de onder-23 competitie. Met één dispensatiespeler dan, de 26-jarige Alexander Halmans. Dat jeugdigheid zorgt voor wisselvalligheid blijkt ook in de derby tegen Rood-Wit’58, die na een tumultueuze slotfase en een strafschop alsnog wordt gewonnen.
„Bedankt he, scheids!”, klinkt het uit heel wat Puttense monden nadat EFC’58 toch nog met 3-2 zege van het veld is gestapt. Het is weliswaar de week van de scheidsrechter, maar aan de intonatie en de bijbehorende sjongejonge’s is wel duidelijk dat het hier om een cynisch dankwoordje gaat. De man in kwestie zelf, Wim Weuring, laat het allemaal gelaten over zich heenkomen. „Ook nog een fijn weekend”, antwoordt hij monter tegen iedereen die hem wat toebijt.
De frustratie bij Rood-Wit is wel een beetje begrijpelijk, maar dat hebben ze deels ook aan zichzelf te wijten. Een 2-0 achterstand ongedaan maken, maar bij de uitgelezen kans er 2-3 van te maken een strafschop keihard tegen de lat schieten, dat doet pijn. En als de bal dan na aan de andere kant ook – discutabel – op de stip gaat en EFC het buitenkansje wel benut, zijn de rapen gaar.
Niels Bakker speelde anderhalf seizoen voor EFC’58, maar keerde nu in het rood en wit terug op De Zanderij. „Ik had hier liever gewonnen ja”, is het wat droge commentaar na de pijnlijke ontknoping voor zijn nieuwe club. Bakker streek vanuit de regio Amsterdam neer in Harderwijk en blijft nog wel even. „Ik kwam hier voor de liefde. Dat is helaas voorbij, maar ik heb mijn draai hier gevonden en heb me hier gesetteld.”De keuze voor Rood-Wit’58 was ingegeven door de zoektocht naar speeltijd. „Ik heb hier meer kans op een basisplaats, dat was bij EFC anders.” De basisplaats had hij inderdaad, de punten deze keer nog niet. En dus zoekt Bakker teleurgesteld de kleedkamer op.
Bron: De Stentor
foto’s Teun